Wat een vuurdoop!

G'day mates!

Daar zit ik dan, aan de andere kant van de wereld! Allereerst wil ik jullie bedanken voor alle kaartjes (die hier allemaal mooi op mijn bureau staan uitgestald), smsjes, krabbels en mailtjes. Die aandacht is heel erg leuk haha. ;) Ik heb het hier nu al fantastisch, maar voordat ik hier aankwam heb ik een goede vuurdoop gehad wat betreft het alleen en ver reizen. Laat ik bij het begin beginnen. Waarschuwing: het kan, mij kennende, best een lang verhaal worden. ;)

Donderdagmiddag vertrok ik per trein met mam en Koen richting Schiphol. Pap zouden we op Schiphol treffen. Zo gezegd, zo gedaan en eenmaal met z'n allen op Schiphol heb ik cadeautjes gekocht voor mijn gastgezin (boekenleggers in de vorm van tulpen en echte Haagse hopjes in een leuk doosje met klompen erop, tja de clichés moeten toch worden waargemaakt he ;)). Ook heb ik Australische dollars gehaald. Daarna ben ik gaan inchecken, maar hier begonnen de problemen eigenlijk al. Ik kon maar inchecken tot Frankfurt omdat ik tot daar met KLM vloog en daarna met Qantas en de KLM kon niet bij een andere luchtvaartmaatschappij voor mij inchecken. Nou goed, dan moest ik op Frankfurt maar even opnieuw inchecken, dat zou wel niet zo'n probleem zijn... Anyway, toen hebben we met z'n vieren wat gegeten en werd het langzaam maar zeker toch tijd voor het afscheid. We liepen richting de security en er leek een lange rij te staan, maar die rij werd toch al snel korter waardoor we dus vrij snel afscheid moesten nemen. Het was best moeilijk en ik heb nog wel een aantal keer achterom gekeken en gezwaaid. Op een gegeven moment zag ik 3 handen zwaaien, maar ik weet niet of het die van m'n ouders en Koen waren dus toen heb ik maar voor de laatste keer gezwaaid en ben ik doorgelopen. :razz:

Eenmaal bij de gate doemde het volgende 'probleem' op. Mijn vlucht naar Frankfurt had een half uur vertraging waardoor ik nog maar 1,5 uur tijd zou hebben om daar opnieuw in te checken en over te stappen. Op dat moment had ik echt de neiging om mam te bellen en te zeggen dat ik besloten had om toch niet te gaan, maar ik heb tegen mezelf gezegd dat ik rustig moest blijven en ik ben gaan zitten. :razz: Een half uur later dan gepland zat ik in het vliegtuig toen er omgeroepen werd dat we pas een half uur later zouden gaan vliegen omdat er op Frankfurt maar één landingsbaan beschikbaar was. Nu kreeg ik het helemaal Spaans benauwd want dat betekende dat ik dus nog maar 1 uur de tijd had in Frankfurt. Ik heb toen een steward aangesproken en die zei dat een uur ruim voldoende was om opnieuw in te checken en over te stappen. Nou goed, wat kon ik anders doen dan hem op zijn woord geloven. :razz: Na een half uur vertrokken we dus richting Frankfurt en toen we daar bijna waren kwam de gezagvoerder met de mededeling dat we een half uur rondjes boven Frankfurt moesten cirkelen omdat we nog lang niet aan de beurt waren om te landen. Je begrijpt dat ik het nu helemaal Spaans benauwd kreeg. ;) De steward kende mijn verhaal en kwam naar me toe en vertelde dat er meer mensen waren die de vlucht naar Sydney moesten halen en dat ze aan het kijken waren wat ze voor ons konden doen. Wat ze uiteindelijk voor ons gedaan hebben is het volgende. Toen we eenmaal geland waren stond er buiten het vliegtuig een vrouw op ons te wachten die ons snel naar een bus bracht waarmee we naar de gate raceten. De andere mensen die de vlucht moesten halen waren een ouder stel, een oudere man en Pien. Zij gaat ook een talencursus via Interlanguage doen, maar dan in Brisbane (deze stad ligt ten noorden van Sydney). Toen we bij de gate waren, moesten we evengoed nog door de security en douane en werden onze paspoorten gecontroleerd. Ik geloof dat er tussen het moment dat ik uit het ene vliegtuig stapte en het moment dat ik in het volgende vliegtuig stapte, maximaal 10 minuten zaten. :razz: But we made it. :D

Toen begon de vlucht naar Singapore want daar zou een tankstop gehouden worden alvorens we doorvlogen naar Sydney. De vlucht naar Singapore duurde 12 uur en heb ik zoveel mogelijk slapend doorgebracht. Daarnaast heb ik geprobeerd wat films te kijken (The Hangover en Angels en Demons), maar ik viel steeds halverwege in slaap. :razz: Toen we bijna in Singapore waren, raakte ik aan de praat met het meisje dat naast me zat, Tashina. Zij ging naar Tasmanie (een van de zes staten van Sydney) als au pair. Ze moest dus nog verder reizen dan ik, maar we besloten samen te blijven op het vliegveld van Singapore zodat we niet alleen waren. Op Singapore kwamen we ook Pien weer tegen en hebben we samen gewacht op de volgende vlucht. Jammer genoeg zaten we op de vlucht naar Sydney allemaal op een andere plaats waardoor we niet gezellig konden verder gaan met kletsen. De vlucht naar Sydney duurde 7 uur en ook deze heb ik vooral slapend en films kijkend doorgebracht. Toch duurde ook deze vlucht naar mijn idee erg lang en ik was dan ook heel blij toen we eindelijk in Sydney landden.

Hier diende zich voor de verandering wéér een probleem aan. :razz: Door de haast bij het overstappen op Frankfurt was onze bagage (die van mij en Pien en ook van die oudere man die ik eerder noemde) niet aangekomen in Sydney. De bagage zou echter dezelfde dag of de dag erna (vandaag) afgeleverd worden bij het huis van mijn gastgezin. En dat terwijl ik met mam nog heb lopen grappen over het eventueel verliezen van mijn koffer en dat ik dan direct kon gaan winkelen. Nou dit werd dus werkelijkheid. ;) (En ik krijg dit ook nog eens vergoed door Qantas :D) In het winkelcentrum waar ik toen kleren heb gekocht was trouwens een dierenwinkel waar ze puppies verkochten en die zaten dan net als konijnen enzo in een glazen kooi. Echt heel raar om te zien. Maar eerst werd ik naar het gastgezin gebracht. Toen ik in de taxi wilde stappen, stapte ik bijna in de verkeerde kant erin want het stuur zit hier aan de andere kant en er wordt hier ook aan de andere kant van de weg gereden. Anyway, het was 6u 's ochtends toen ik daar aanbelde dus ik voelde me wel een beetje lullig dat het zo vroeg was, maar ik werd heel hartelijk ontvangen. Bij ontvangst was echter ook het eerste 'cultuur'verschil te merken. Nancy (mijn gastmoeder) gaf me namelijk een kus op mijn wang en ik ging daarmee door omdat we er in Nederland drie geven. Hier in Australie dus maar één want mijn tweede kwam nog net aan, maar de derde bleef ergens in de lucht hangen. :razz: Nou goed, toen heb ik dus zitten praten met Nancy en George (gastvader) en het klikte direct. Ze zijn heel vriendelijk en staan voor alles open. Ze vonden mijn Engels goed (vond de taxichauffer die me naar hen bracht ook al :D). Toen heb ik pap en mam even gebeld en een douche genomen. Daarna kwamen Gonzalo (jongen uit Argentinie) en Rania (meisje uit Taiwan), want die lagen eerst nog te slapen natuurlijk. Gonzalo is echt een leukerd. ;) En Rania doet me heel erg denken aan het Chinese huisgenootje dat ik in Breda had alleen dan spraakzamer. :razz: Ook zij zijn heel aardig en betrekken me direct overal bij en ze zijn nieuwsgierig naar Nederland. Naja ik ben ook nieuwsgierig naar Argentinie en Taiwan dus de vragen gaan over en weer. 'How is... in the Netherlands?' *Antwoord* 'And how is it in Taiwan/Argentina?' :razz: De rest van de dag heb ik trouwens niet zoveel gedaan omdat ik helemaal uitgeput was (nog steeds eigenlijk). Maar ik wilde niet gaan slapen omdat ik mijn jetlag dan alleen maar zou verergeren. Omdat mijn bagage er dus niet was had ik echter ook niet veel te doen. :razz: 's Avonds was ik alleen met Gonzalo want Nancy en George hadden een feest en Rania ging uiteten met haar vriend. Terwijl we aan het eten waren kwam Gonzalo op het idee om toch nog even naar de stad te gaan, ondanks dat ik moe was, maar alleen als ik dat echt wilde en echt niet te moe was. Ik was ook wel heel nieuwsgierig en door het eten was mijn moeheid een klein beetje verdwenen dus zo gezegd zo gedaan en een uurtje later stonden we bij de Harbor Bridge en het Opera House! Sydney is echt supermooi, wat ik er tot nu toe van gezien heb dan haha. We hebben een beetje rondgelopen bij de Harbor Bridge en we hebben bij een bar bij het Opera House wat gedronken waarna we nog even langs 'The Rocks' zijn gelopen. Dit is hét historische gedeelte van Sydney. Daarna zijn we met de bus teruggegaan naar huis. In de bus kwamen we toevallig Rania ook weer tegen. En toen we weer thuis waren ben ik dus gauw gaan slapen. ;)

En dan kom ik bij vandaag. Het is nu zondagmiddag en ik ben rond 10 uur opgestaan. Toen heb ik ontbeten en daarna kwam gelukkig mijn bagage. :D Dus toen heb ik lekker een douche genomen en m'n eigen kleren aangetrokken en m'n koffer uitgeruimd en nu zit ik dit stukje te typen. Ik ga zo met George naar de stad om te kijken waar de school precies ligt want dat is wel zo handig voor morgen. ;) Ook ga ik een buskaart kopen en misschien nog een simkaart/mobiele telefoon. Jullie kunnen voorlopig nog op mijn eigen nummer smsen want het ontvangen van smsjes kost mij niks. Het versturen is wel duur en dat is dus een van de redenen dat ik er hier eentje ga kopen. Andere reden is dat dat natuurlijk ook veel goedkoper is om met George, Nancy, Rania, Gonzalo en straks klasgenoten te bellen/smsen. En als ik het goed begrepen heb staat voor vanavond barbecuen op het programma omdat Rania morgen jarig is. :)

Zoals jullie kunnen lezen heb ik het hier dus heel slecht en zou ik liever vandaag dan morgen terug keren naar Nederland. ;) Hehe niet dus! :D Ik heb het hier nu al naar mijn zin, voel me heel erg welkom en het weer (gisteren 29 graden, vandaag 31 en dat in de winter :razz: ) en de stad zijn tot nu toe super. Voor het eerst in mijn leven heb ik echt duidelijk het gevoel dat ik trots op mezelf mag zijn en dat is een heerlijk gevoel. :D

Lots of love, Petra.